با سلام در این بخش کمی تخصصی تر به فناوری متاورس و وب 3 خواهیم پرداخت. لازمه که توضیح بدم که در این مقالات فناوری متاورس و وب 3 بارها به جای یکدیگر استفاده شده است. امیدوارم مفید واقع بشه:

بیگ تک (شرکت هایی مانند گوگل و…)  اینترنت را در اختیار ما قرار داد، اما بار سنگینی نیز به همراه داشت. تعداد انگشت شماری از شرکت‌های بزرگ وب را کنترل می‌کنند، خواه گوگل، آمازون، مایکروسافت، اپل، یا فیس‌بوک (و دیگر شرکت‌های بزرگ پلتفرم)، و آنها خوشحال هستند که آن را به همین شکل حفظ کنند.

اگرچه اینترنت فعلی اتصال اجتماعی و مشارکت بیشتر کاربر را گسترش داده است (مثلاً محتوای تولید شده توسط کاربر)، ما شاهد پلتفرم‌های دیواری در مقیاس بزرگ بوده‌ایم که کاربران را ملزم می‌کند تا در برنامه و دستگاه مربوطه کار کنند. کاربران محدود به فعالیت در اکوسیستم فردی این پلتفرم های بزرگ هستند.

اینترنت فعلی تحت سلطه شرکت هایی است که در ازای اطلاعات شخصی شما خدمات ارائه می دهند. از آنجایی که داده‌ها به یک منبع حیاتی در هوش مصنوعی و فناوری‌های مبتنی بر داده تبدیل شده‌اند، غول‌های اینترنتی اغلب به طور فعالانه داده‌های کاربران را جمع‌آوری می‌کنند.

از آنجایی که کاربران عادی از این پلتفرم‌های اینترنتی محبوب برای همه چیز در زندگی روزمره خود استفاده می‌کنند، غول‌های اینترنتی در حال جمع‌آوری هر جنبه از داده‌های کاربر، اعم از داده‌های هویت، داده‌های شبکه، و داده‌های رفتاری هستند .

 

این برای شرکت های بزرگ فناوری که به سمت متاورس رقابت می کنند چه معنایی دارد؟ متاورس می تواند حالت بعدی تثبیت اینترنت باشد، یک چرخش بازاریابی برای افزایش دسترسی و قدرت بیگ تک.

بیگ تک می تواند مجموعه گسترده محصولات خود را با نامی جدید دوباره عرضه کند، و جمع آوری داده های بیشتری از کاربران وجود خواهد داشت، زیرا متاورس قرار است یک اینترنت “غوطه ورتر” باشد. اگر اینطور باشد، متاورس هنوز هم داستانی از فناوری بزرگ است – درست مثل الان – اما بزرگتر.

، از نظر ما، وعده‌های واقعی متاورس صرفاً توسط شرکت‌های بزرگ فناوری محقق نخواهد شد (و نباید). چه کسی می‌خواهد که یک متاورس به شکلی که وب 2.0 ساخته شده بود ساخته شود؟ (اینترنت تلفن همراه فعلی در تلفن های هوشمند اغلب به عنوان وب 2.0 نامیده می شود و شروع اینترنت در رایانه های شخصی وب 1.0 است.)

شرکت های فناوری بزرگ ممکن است وب 2 متاورس ایجاد کنند، زیرا آنها نمی خواهند سرور خود را رها کنند. مدل های مبتنی بر یا جمع آوری داده ها و حتی ممکن است مقیاس بسیار سریع‌تری از وب 2 متاورس را ببینیم که بر روی پلتفرم‌های اصلی موجود ساخته شده است.

اما پروژه‌های متن‌باز جدید متاورس اکنون به دنبال مبارزه با اجتناب‌ناپذیری این سرویس کلی بعدی – اینترنت محیطی توسط پلتفرم‌های بیگ تک هستند. وب بعدی، همانطور که علاقه مندان واقعی متاورس معتقدند، باید بر اساس پروتکل ها و استانداردهای باز، از جمله فناوری بلاک چین، طراحی شود.

روحیه واقعی انصاف، باز بودن، و ایجاد جامعه با اکوسیستم متاورس از جوامع غیرمتمرکز در بلاک چین می آید. نوآوری سریع توسعه دهندگان منبع باز، نشان خود را در اقتصاد وب 3 متاورس خواهد گذاشت.

شکل 1 نشان می دهد که از دیدگاه کاربر اینترنت، وب 1 «فقط خواندنی» است، وب 2 پلتفرم اقتصاد «خواندن و نوشتن» است، و وب 3 یا متاورس «خواندن، نوشتن، اجرا و مالکیت» خواهد بود.

نکته کلیدی این است که مالکیت خود اینترنت باید از شرکت های بزرگ فناوری به کاربران فردی تغییر کند. چشم انداز نهایی وب 3 این است که هیچ “مگا شرکت” مسلطی وجود نخواهد داشت.

در عوض، متاورس توسط میلیون‌ها خالق، برنامه‌نویس و طراح ساخته می‌شود که هر کدام سهم بیشتری از پاداش‌ها را نسبت به غول‌های فناوری در حال حاضر به دست می‌آورند.

شکل 1: از اینترنت اولیه تا وب3 (اقتصاد رمز)

ما استدلال می کنیم که آینده متاورس با هفت لایه پروتکل مانند استانداردهای اینترنت ISO ساخته شده است، با فناوری بلاک چین در قلب هر لایه برای انجام بسیاری از کارکردها، از جمله پروتکل حاکمیتی، مکانیسم تشویقی، راه آهن جهانی پرداخت، مشارکت بدون اعتماد، و تغییر ناپذیر جهانی. دفتر کل برای فعالیت های حیاتی در متاورس.

در بخش‌های بعدی آن لایه‌ها را تعریف می‌کنیم و نقش مرکزی بلاک چین را در همه لایه‌ها شرح می‌دهیم.

شکل 2: معماری هفت لایه برای متاورس

لایه 1: لایه فیزیکی و شبکه

لایه فیزیکی شامل دستگاه های آی . او .تی و دستگاه های AR/VR است. لایه شبکه شامل شبکه 5G/6G و شبکه مش است. به دلیل سرعت و فراگیر بودن شبکه 5G، تراکنش های بلاک چین را می توان بسیار کارآمدتر منتشر کرد و گلوگاه های شبکه را کاهش داد و در نتیجه عملکرد و مقیاس پذیری بلاک چین را بهبود بخشید.

داده‌های جمع‌آوری‌شده از دستگاه‌های اینترنت اشیا و دستگاه‌های AR/VR را می‌توان با حفظ حریم خصوصی و حاکمیت داده‌ها با استفاده از هویت غیرمتمرکز به لایه‌های بالایی منتشر کرد و سپس اقتصاد متاورس را تقویت کرد.

یک شبکه مش به گره های شبکه اجازه می دهد تا به طور مستقیم، پویا و غیر سلسله مراتبی به بسیاری از گره های دیگر که ممکن است متصل شوند و با یکدیگر همکاری کنند تا داده ها را به طور موثر از/به کلاینت ها هدایت کنند. این عدم وابستگی به یک گره به هر گره اجازه می دهد تا در رله اطلاعات شرکت کند. شبکه های مش به صورت پویا خود سازماندهی و خودپیکربندی می شوند که می تواند هزینه نصب را کاهش دهد.

توانایی خود پیکربندی توزیع پویا بارهای کاری را امکان پذیر می کند، به ویژه در صورتی که چند گره از کار بیفتند.

این به نوبه خود به تحمل خطا و کاهش هزینه های نگهداری کمک می کند. قرارداد هوشمند می‌تواند در بالای شبکه‌های مش به کار گرفته شود تا انگیزه اجرای حجم کار، اشتراک پهنای باند و اشتراک داده را فراهم کند، که در نهایت به عنوان بلوک‌های اساسی در اینترنت متاورس عمل می‌کنند.

فناوری بلاک چین می تواند برای افزایش امنیت 5G و فعال کردن اتصال شبکه مش و پهنای باند از طریق ویژگی تغییر ناپذیری، مکانیسم تشویقی و راه آهن جهانی استفاده شود.

 

لایه 2: لایه هویت دیجیتال غیرمتمرکز

هویت غیرمتمرکز (DID) یا راه حل های هویت خودمختار، مانند هویت دیجیتال متاورس دی . ان. ای ، آواتار،  و بسیاری دیگر از پیاده سازی های دی.آی.دی، تلاش اولیه برای اجازه دادن به افراد برای مدیریت و کنترل هویت خود هستند.

پس زمینه این است که طراحی های سنتی اینترنت مانند پروتکل هفت لایه ISO و معماری TCP/IP چهار لایه هویت دیجیتال را در نظر نمی گیرند. این یکی از دلایل اصلی تکرار مشکلات امنیتی اینترنت سنتی است. به همین دلیل است که اکنون هویت های دیجیتال به عنوان فایروال جدید پیشنهاد می شود.

ما هنوز زمان داریم تا وب 3 را با هویت دیجیتال به عنوان فناوری اصلی و ماژول های زیست محیطی ساختار دهیم. مزایای معرفی دی.آی.دی در لایه دوم در پروتکل وب 3 عبارتند از:

افزایش امنیت به دلیل ذخیره سازی غیرمتمرکز داده های هویتی. هیچ پایگاه داده متمرکزی برای هویت وجود ندارد و هر کاربر داده های هویت خود را نگه می دارد و کنترل می کند. هکرها معمولاً انگیزه بیشتری برای هک کردن فروشگاه‌های اطلاعات هویتی متمرکز دارند، زیرا اطلاعات هویتی زیادی که می‌توان به دست آورد. برای دی.آی.دی، هکر انگیزه کمتری خواهد داشت زیرا آنها باید هر دی.آی.دی را یکی یکی هک کنند.

انتقال احراز هویت و کنترل دسترسی از فروشگاه سیاست متمرکز به برنامه کیف پول کاربر نهایی. این امر کنترل دسترسی را افزایش می دهد و آگاهی کاربر از امنیت و حریم خصوصی را ارتقا می دهد.

فعال کردن KYC/AML (مشتری/ضد پولشویی خود را بشناسید) با رضایت مشتری برای برنامه های متاورس. اکثر برنامه های کاربردی متاورس دنیای واقعی به KYC/AML در اکثر کشورها برای برآورده کردن الزامات نظارتی نیاز دارند.

از دی.آی.دی می‌توان برای مرتبط کردن اعتبارنامه‌های قابل تأیید اعطا شده از گردش کار KYC/AML برای برآوردن الزامات نظارتی استفاده کرد. همچنین، این مکانیزمی است که یک بار KYC را فعال می کند و سپس در همه جا از آن استفاده می کند و هزینه انطباق با مقررات را برای برنامه های کاربردی متاورس کاهش می دهد.

ارائه یک بلوک اساسی برای احراز هویت مالکیت داده، که برای اقتصاد به اشتراک گذاری داده حیاتی است. برای اینکه برنامه های کاربردی متاورس به پتانسیل خود برسند، داده ها باید دارای مالکیت مناسب باشند.

در وب 2 ، اشتراک گذاری داده به معنای «کپی و چسباندن» است و صاحبان داده ها معمولاً مالکیت داده ها را از دست می دهند. در برنامه های متاورس، داده ها را می توان با یک زمان انقضا به اشتراک گذاشت و مالک داده ها مالکیت داده ها را از دست نمی دهد.

 

لایه 3: لایه داده های توزیع شده

داده ها به صورت توزیع شده و غیرمتمرکز با استفاده از فناوری هایی مانند IPFS، فایل کوین و BigChainDB ذخیره خواهند شد. سیستم ذخیره سازی غیرمتمرکز نظیر به نظیر دارای مزایای زیر است:

هزینه های پایین تر. سیستم ذخیره‌سازی غیرمتمرکز داده، استفاده از ذخیره‌سازی غیرفعال را با استفاده از مدل اقتصاد نشانه‌ای، برای کاهش اتلاف ذخیره‌سازی و در نتیجه کاهش هزینه کلی ذخیره‌سازی، اهرم و انگیزه می‌دهد.

با بلوغ بازارهای ذخیره سازی غیرمتمرکز، هزینه کلی ذخیره سازی در مقایسه با سیستم ذخیره سازی ابری متمرکز مانند AWS S3 یا سایر انواع ذخیره سازی ابری بسیار کمتر خواهد بود. ما شاهد هستیم که ذخیره‌سازی غیرمتمرکز به تدریج سهم بازار ذخیره‌سازی ابری متمرکز را در دهه آینده در اختیار می‌گیرد.

قابلیت اطمینان بالاتر داده ها در چندین میزبان در شبکه غیرمتمرکز توزیع و ذخیره می شوند. سیستم کپی هایی از داده های اصلی را ذخیره می کند (ایجاد یک افزونگی عمدی داده). در صورت مفقود شدن یا خرابی سخت افزار، سیستم نسخه پشتیبان را ارائه می دهد.

علاوه بر این، تکه‌هایی از تمام داده‌های مشترک را می‌توان به‌طور جداگانه با استفاده از یک هش منحصربه‌فرد رمزگذاری کرد. این لایه امنیتی اضافی از داده ها در برابر نفوذگران محافظت می کند. (مفهوم بلاک چین “هش” در فصل های بعدی به تفصیل توضیح داده خواهد شد.)

افزایش سرعت. برخلاف یک سیستم ذخیره سازی متمرکز، سیستم های ذخیره سازی غیرمتمرکز از فناوری همتا به همتا استفاده می کنند. انتقال داده ها از طریق سرور مرکزی انجام نمی شود، که در زمان اوج ترافیک کند می شود. با مسیریابی پیشرفته و الگوریتم های تعادل بار و ذخیره سازی، در آینده می توان سرعت را بیشتر بهبود بخشید. علاوه بر این، از آنجایی که چندین نسخه از داده ها در چندین مکان ذخیره می شوند، دانلودها می توانند سریعتر شوند.

کشف قیمت خوب و قیمت گذاری منصفانه در بازار. با وجود میلیون‌ها گره، بازار سیستم‌های ذخیره‌سازی غیرمتمرکز به یک رقابت کامل تبدیل می‌شود. هیچ گره‌ای نمی‌تواند قیمت ممتاز را دریافت کند. این امر کشف قیمت خوب و قیمت گذاری منصفانه را در کل بازار تضمین می کند. چنین بازاری همچنین تضمین می کند که فقط گره های با کیفیت خوب می توانند رقابت کنند و زنده بمانند.

افزایش امنیت و حریم خصوصی. مهمتر از همه، سیستم های ذخیره سازی غیرمتمرکز داده، سطح بالایی از امنیت را فراهم می کنند. آنها داده ها را به قطعات کوچکتر تقسیم می کنند، از داده های اصلی کپی می کنند و سپس هر بخش را به طور جداگانه با استفاده از هش یا کلیدهای عمومی-خصوصی رمزگذاری می کنند. کل فرآیند داده ها را از بازیگران بد محافظت می کند.

 

لایه 4: لایه هوش توزیع شده

هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین (ML) در حال حاضر جزء اصلی درون یک معماری فناوری وب 2 پویا هستند. اما مشکل اصلی AI/ML فعلی، داده‌های سیلو شده و الگوریتم‌های اختصاصی آن‌ها است.

به اشتراک گذاری داده ها و به اشتراک گذاری الگوریتم در بین سازمان های مختلف باعث ایجاد کابوس حریم خصوصی و همچنین موانع استانداردسازی می شود. در عصر وب 3 و متاورس، شاهد این هستیم که AI/ML از فناوری‌های بلاک چین استفاده می‌کند، توزیع‌شده و غیرمتمرکزتر می‌شود.

با استفاده از قراردادهای هوشمند و اقتصاد توکن، می‌توان یک مکانیسم تشویقی با داده‌ها و الگوریتم‌های باکیفیت برای هوش مصنوعی/ML فراهم کرد. هش الگوریتم‌های AI/ML را می‌توان بر روی بلاک چین منتشر کرد، به طوری که قبل از هر تماس با AL/ML در داخل یک برنامه متاورس، می‌توانید محاسبه و مقایسه کنید تا ببینید آیا هش تغییر کرده است یا خیر، که می‌تواند به تعیین اینکه آیا الگوریتم تغییر کرده است یا خیر. تغییر توسط هکرها می‌توانید یک فرآیند گردش کار را برای بررسی و انتشار داده‌های با کیفیت خوب و الگوریتم‌های AI/ML، با استفاده از فناوری‌های زنجیره بلوکی برای امضا و اجرای وظایف گردش کار تعریف کنید.

با اجرای کنترل دسترسی مبتنی بر نقش بر اساس قراردادهای هوشمند، حریم خصوصی به اشتراک گذاری داده ها را می توان مدیریت کرد تا فقط کاربران مجاز به داده ها دسترسی داشته باشند، به طوری که نگرانی های مربوط به حریم خصوصی را می توان به حداقل رساند تا امکان اشتراک گذاری داده ها در بین سازمان های مختلف فراهم شود.

فناوری رابط برنامه‌نویسی برنامه‌نویسی استاندارد (API) را می‌توان استفاده کرد (مانند Rest API و GraphQL) تا امکان دسترسی استاندارد به داده‌ها و الگوریتم‌های با کیفیت، از جمله مشارکت مشوق از ارائه‌دهندگان داده‌های مختلف را فراهم کند. (به عنوان مثال، پروژه “گراف” داده های غیرمتمرکز روی زنجیره را برای پروژه های بلاک چین ارائه می دهد.)

 

لایه 5: لایه اجماع

لایه اجماع از یک یا چند الگوریتم اجماع ترکیبی تشکیل شده است تا اطمینان حاصل شود که همه شرکت کنندگان در مورد وضعیت شبکه متاورس توافق دارند. از دیدگاه فنی بلاک چین، الگوریتم اجماع مکانیزمی است که از طریق آن همه همتایان شبکه بلاک چین می توانند به توافق مشترکی در مورد وضعیت فعلی دفتر کل توزیع شده برسند.

به این ترتیب، الگوریتم‌های اجماع به قابلیت اطمینان در شبکه بلاک چین دست می‌یابند و اعتماد بین همتایان ناشناخته را در یک محیط محاسباتی توزیع شده ایجاد می‌کنند.

علاوه بر اجماع فنی مورد استفاده در الگوریتم بلاک چین، ما همچنین اهمیت به اصطلاح “اجماع اجتماعی” را می بینیم. در متاورس، “اجماع اجتماعی” به معنای حاکمیت و مشارکت فعال افراد یا سازمان‌ها در اکوسیستم متاورس است. اجماع اجتماعی در متاورس باید شرایط زیر را برآورده کند:

رسیدن به توافق. همه در اکوسیستم تلاش می کنند تا به توافقی برسند که به نفع کل اکوسیستم متاورس باشد.

همکاری. همه افراد در اکوسیستم به دنبال توافق بهتری هستند که به منافع کل اکوسیستم منجر می شود.

مشارکت. همه افراد در اکوسیستم به عنوان یک تیم کار می کنند و منافع خود را کنار می گذارند.

حقوق برابر. همه افراد در اکوسیستم تنها بر اساس سهمی که در سیستم دارند، حق رای یکسانی دارند. تمرکز سهام یا به اصطلاح “نهنگ” در اکوسیستم باید با استفاده از فناوری هایی مانند رای گیری درجه دوم یا مکانیسم های دیگر مقابله شود.

مشارکت مشوق برای تشویق مشارکت فعال باید مکانیسم تشویقی وجود داشته باشد.

بدون مرز اجماع اجتماعی باید جهانی و بدون مرز باشد.

 

 

لایه 6: لایه قرارداد هوشمند

لایه قرارداد هوشمند را می توان به عنوان یک لایه ارکستراسیون برای اقتصاد متاورس در نظر گرفت. منطق کسب و کار پیچیده و فرآیند گردش کار مربوط به تراکنش های حیاتی از طریق قراردادهای هوشمند اجرا می شود.

یک قرارداد هوشمند، مانند هر قراردادی، شرایط یک توافق را تعیین می کند. اما برخلاف قراردادهای سنتی، شرایط قرارداد هوشمند توسط کدهایی که روی بلاکچینی مانند اتریوم، پولکادوت، سولونا و هایپر لگر فابریک اجرا می‌شوند، اجرا می‌شوند.

قراردادهای هوشمند به توسعه دهندگان این امکان را می دهد که برنامه های غیرمتمرکز بسازند که از امنیت، تغییر ناپذیری، یکپارچگی و تأیید پذیری درون زنجیره ای بهره می برند و در عین حال عملکرد پیچیده همتا به همتا را ارائه می دهند – همه چیز از تبادل ارزش، بیمه و وام گرفته تا تجارت مالی و بازی. درست مانند هر قرارداد، قراردادهای هوشمند شرایط یک توافق یا معامله را مشخص می کنند.

با این حال، چیزی که قراردادهای هوشمند را «هوشمند» می‌کند، این است که این شرایط به‌عنوان کدی که روی یک بلاک چین اجرا می‌شود، تنظیم و اجرا می‌شود، نه روی کاغذی که روی میز وکیل نشسته است.

قراردادهای هوشمند در انواع زبان های برنامه نویسی (مانند Solidity، Rust، Java، C++ و Web Assembly) نوشته می شوند. در اکوسیستم زنجیره عمومی، کد هر قرارداد هوشمند بر روی بلوک چین ذخیره می‌شود و به هر طرف می‌توان کد قرارداد و وضعیت فعلی آن را بررسی کرد تا عملکرد آن را بررسی کند. هر کامپیوتر در شبکه (یا “گره”) یک کپی از تمام قراردادهای هوشمند موجود و وضعیت فعلی آنها را در کنار چین و داده های تراکنش ذخیره می کند.

برنامه‌های مبتنی بر قراردادهای هوشمند به عنوان «برنامه غیرمتمرکز» یا «DApps» می‌شوند – و شامل فناوری مالی غیرمتمرکز (یا DeFi) می‌شوند که هدف آن تغییر صنعت بانکی است. اپلیکیشن‌های دی‌فای به دارندگان ارزهای دیجیتال از هر نقطه‌ای در جهان اجازه می‌دهند تا در تراکنش‌های مالی پیچیده – پس‌انداز، وام، بیمه – شرکت کنند، بدون اینکه بانک یا مؤسسه‌های مالی دیگر از بین بروند.

علاوه بر برنامه‌های دیفای، قرارداد هوشمند نقش مهمی برای برنامه‌های غیرمتمرکز مختلف در متاورس، از جمله بازی، آموزش، مراقبت‌های بهداشتی، گردشگری، مدیریت زنجیره تامین، امور مالی تجارت، و برنامه‌های کاربردی قانونی و بسیاری از بخش‌های صنعتی دیگر ایفا خواهد کرد.

جریان کسب و کار و منطق مرتبط با این بخش های صنعتی را می توان با استفاده از قراردادهای هوشمند پیاده سازی کرد. توجه به این نکته مهم است که برای کاربردهای متاورس در دنیای واقعی، قراردادهای هوشمند باید ورودی قابل اعتمادی را از لایه 3 (لایه داده) و لایه 4 (لایه هوشمند) و سپس لایه 5 (لایه توافق) و لایه 6 (قرارداد هوشمند) دریافت کنند. ) برای اجرای منطق تجاری مرتبط. نتیجه، به لطف دستاوردهای بهره وری عظیم، ایجاد ارزش گسترده برای جامعه است.

لایه 7: لایه اقتصاد متاورس

لایه 7 لایه اقتصادی متاورس است. معماری لایه ای اجازه طراحی پلت فرم باز و قابلیت استفاده مجدد از اجزا را می دهد. لایه بالاتر پروتکل را می توان در بالای لایه پایین پروتکل ساخت. محصولات و سیستم های مختلف ساخته شده با استفاده از معماری لایه ای می توانند از طریق API با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. (اما مسئله امنیتی هسته هر لایه خواهد بود و باید با اصل طراحی «اول امنیت» برای هر لایه اعمال شود.)