اولینNFT چگونه بوجود آمد؟
اولینNFT چگونه بوجود آمد؟
“چه اتفاقی افتاده؟”
این سؤالی بود که به نظر می رسید در سراسر جهان هنر – و سپس در سراسر جهان – با انتشار خبر فروش قابل توجه و غیرعادی توسط خانه حراج کریستی در اوایل مارس 2021. یک کلاژ دیجیتالی با عنوان Everydays: The First 5000 Days، توسط یک هنرمند آمریکایی که تنها به نام بیپل شناخته می شود، به قیمت خیره کننده 69.3 میلیون دلار فروخته شد. قیمت فروش به تنهایی این معامله را خبر قابل توجهی کرد. اما چیز دیگری هم وجود داشت. چیزی که این تراکنش را از حوزه نادر به سرزمین تغییرات مثبت بازی برد.
آنچه توسط کریستیز فروخته شده بود یک بوم نقاشی نبود. یا چاپ، یا یک مجسمه یا هر چیزی که بتوان آن را لمس کرد یا حس کرد یا در دست کسی گرفت.
چیزی که به تازگی با این مبلغ سرسام آور فروخته شده بود به شکل یک توکن ان.اف.تی یا غیر قابل تعویض بود. از نظر فنی، این یک فایل دیجیتال بود، اما نه هر فایل دیجیتالی. این اثر هنری حاوی نشانه‌ای بود که ماهیت منحصربه‌فرد قطعه را تأیید می‌کرد و سابقه مالکیت اثر را تا همان شرایط خلق آن ردیابی می‌کرد.
این توکن به این معنی بود که هیچ‌کس نمی‌تواند اثر را تغییر داده یا تغییر دهد، به جز مالک جدید – که معلوم شد سرمایه‌گذار معروف بلاک چین است – و هیچ‌گونه فکس یا بازتولید اثر هرگز نمی‌تواند واقعاً ایجاد شود، زیرا هر بازتولیدی فاقد این است. نشانه منحصر به فرد و متمایز
سردرگمی؟
بسیاری از افراد در دنیای هنر، حداقل در ابتدا، قطعا چنین بودند. اما این حس مبهوت به زودی با یک احساس خزنده همراه شد که چیزی بسیار مهم به تازگی رخ داده است – چیزی با پتانسیل تغییر معاملات – و حتی مفهوم “مالکیت” – برای همیشه.
به هر حال، این زمان‌ها، زمان‌های تغییر قابل توجهی است. . . به خصوص در دنیای دیجیتال
ظهور کریپتوکارنسی نحوه اجرای پرداخت ها را متحول می کند و در عین حال طبقه ای کاملاً جدید از سرمایه گذاران را ایجاد می کند. کریپتو همچنین در حال ایجاد دنیایی از معاملات مالی است که از مقررات دولتی عاری است به روش هایی که قبلاً هرگز امکان پذیر نبوده است.
با توجه به اینکه ارزش توکن‌های دیجیتالی مانند بیت‌کوین به پنج رقم متوسط می‌رسد، حتی نهادهایی که به سودمندی ارزهای دیجیتال شک داشتند (یا آنها را کاملاً کلاهبرداری می‌نامیدند) اکنون آهنگ‌های خود را تغییر داده و برای سرمایه‌گذاری عجله دارند.
برای یک دید وسیع‌تر، بلاک چین – مکانیزمی که هم ارزهای دیجیتال و هم ان.اف.تی ها را زیربنا می‌دهد – در حال پیشرفت فناوری مورد استفاده برای تأیید اینکه چه کسی چیزی را ایجاد کرده است، چه کسی مالک چیزی (دیجیتال یا غیره) است و آن چیزی از کجا آمده است. با بلاک چین، تاریخچه مالکیت یک قطعه ارز در خود ارز ثبت می شود و برای هر کسی که آن را بررسی می کند قابل دسترسی است.
تصور کنید می‌توانید یک دلار را از کیف پول خود بیرون بیاورید و فوراً هر فردی را که از آن دلار استفاده کرده است، ماهیت هر معامله‌ای که برای آن استفاده شده است، بشناسید، و می‌توانید به همان لحظه‌ای که صورتحساب چاپ شد، نگاه کنید.
در دنیای واقعی، می‌توانید اسکناس دلاری را با دوست خود با یک دلار دیگر مبادله می کنید. هیچ یک از دلارهای شما ارزشمندتر از دیگری نخواهد بود. و تاریخچه هر دو دلار اساساً یک راز باقی مانده است. شما نمی دانید از کجا آمده است، یا چگونه از آن استفاده شده است. و احتمالاً شما هم همین شانس را دارید که بتوانید حدس بزنید دلار واقعی است یا تقلبی شده است.
اما در مورد ان.اف.تی ها اینطور نیست.
این بخش “NF” یک NFT است. غیر قابل تعویض است این بدان معناست که شما نمی توانید آن را با چیزی شبیه به آن در جای دیگری مبادله کنید و همه چیز دقیقاً همانطور که بود باشد.
بسیاری از چیزهای با ارزش قابل تعویض هستند، به ویژه پول نقد یا پول سکه. اما با ظهور کریپتو، این وضعیت تغییر خواهد کرد – برای ارز، بلکه برای آثار هنری، برای کلکسیون‌ها و برای اقلام دیجیتال از همه نوع.
همانطور که دنیای هنر پس از فروش کلاژ بیپل یاد گرفت، ان.اف.تی ارزش دارد زیرا یک آیتم کاملاً منحصر به فرد است و این واقعیت قابل تأیید است. ان.اف.تی نگهبان منحصر به فرد بودن خود است. می تواند به عنوان یک اثر هنری بی نظیر خود را تأیید کند. (همانطور که یک آشکارساز تقلبی می تواند نشان دهد که یک صورتحساب معتبر است، یک ان.اف.تی این کار را برای خودش انجام می دهد.) یک ان.اف.تی می تواند «داستان خود را بگوید» و تا زمانی که وجود دارد می تواند این کار را انجام دهد.
حتی برای کسانی که با ارزهای رمزپایه یا بلاک چین آشنایی ندارند، با فروش کلاژ بیپل، قطعات پازل شروع به جا افتادن کردند. ناگهان، بلاک چین فقط برای ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین نبود. حالا قرار بود برای همه چیز باشد.
در دنیای هنر، مشکل تقلبی ها به طور کامل ناپدید می شود. صاحب یک اثر می تواند آن اثر را در هر زمان بفروشد و به معامله اعتماد کامل داشته باشد. خریداران از سطح جدیدی از اطمینان نسبت به اصالت دارایی جدید خود برخوردار خواهند شد.
خرید آثار هنری در قالب ان.اف.تی سطح عمیق و قدرتمندی از مالکیت ایجاد می‌کند که قبلاً در دسترس یک مجموعه‌دار هنری نبوده است. شخصی که یک اثر هنری را به عنوان یک ان.اف.تی خریداری می کند، نه تنها نسبت به اثر، بلکه نسبت به کل گذشته آن، به لحظه شروع، ادعای کامل دارد.
علاوه بر این، آن مجموعه‌دار همیشه جایگاهی غیرقابل برگشت در تاریخ اثر خواهد داشت، صرف نظر از اینکه چه کسی ممکن است در آینده صاحب آن شود. نام آنها برای همیشه بر روی بلاک چین باقی خواهد ماند و تصورات قدیمی از سرپرستی و سرپرستی به طور کامل بر سر آنها خواهد چرخید.
و با روشن شدن شرایط گیج کننده فروش Everydays: The First 5000 Days، کارآفرینان و متخصصان تولید محتوا شروع به پرسیدن یک سوال جدید کردند. دیگر این نبود که «چی شد؟» اما حالا این بود: “پس من چی؟”
اگر ان.اف.تی ها می توانستند در دنیای هنرهای زیبا کار کنند، پس در مورد دنیای تصاویر ورزشی، یا عکاسی مد، یا موسیقی، یا اسناد مهم تاریخی چطور؟ لیست ادامه دارد و ادامه دارد.
مشخص شد که هر چیزی که خریداری، فروخته شده، جمع آوری شده یا به ارث رسیده باشد، تحت تأثیر ان.اف.تی ها قرار می گیرد. هنرمندان و عکاسان در شرف یافتن جریان‌های درآمدی جدید و تجسم‌هایی بودند که قبلاً تصور نمی‌شدند. برندها قصد داشتند راه های جدیدی برای ارتباط با مشتریان خود بیابند. سرگرمی‌ها و توسعه‌دهندگان بازی‌های ویدیویی می‌خواستند طرفداران را به روش‌هایی غوطه‌ور کنند که پیش از این تصور نمی‌شد.
من می خواستم این مقاله را بنویسم زیرا، صراحتا بگویم، چه مردم آن را بخواهند چه نخواهند، این تغییر قدرتمند در راه است. در عصری که اخلال و فروپاشی کل صنایع به یک اتفاق عادی تبدیل شده است، مذاکره درباره «انتقال ان.اف.تی» بخش مهمی از رقابت‌پذیر ماندن کسب‌وکارها در قرن بیست و یکم خواهد بود.
این مقاله هم ممکن است برای شما مفید باشد :
